രാമായണത്തിന്റെ താളുകളില് മുഖം തരാത്ത സ്ത്രീ കഥാപാത്രമായ രത്നാകരന്റെ ഭാര്യ, ഒരിക്കലും തന്റെ പേര് പറയപ്പെടാത്തതിനെക്കുറിച്ചും അവരുടെ സവിശേഷമായ സംഭാവനകളെക്കുറിച്ചും ഈ കഥയിലൂടെ നമ്മള് മനസ്സിലാക്കുന്നു.
രത്നാകരന്റെ ഭാര്യ ഒരു സാധാരണ വീട്ടമ്മ മാത്രമായിരുന്നുവെങ്കിലും, അവളുടെ ജീവിതം വളരെ സവിശേഷമായിരുന്നു. അവളുടെ ഭര്ത്താവ് രത്നാകരന്റെ നിരന്തരം ധര്മ്മവിരുദ്ധമായ പ്രവര്ത്തനങ്ങള് പൊറുക്കുകയും അവന്റെ കൂടെ ജീവിക്കുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ, അവളുടെ ധാര്മ്മികബോധം, അവളുടെ ജീവിതത്തില് ഒരു നാഴികകല്ലായി മാറിയ മുഹൂര്ത്തം ഉണ്ടാക്കി.
രത്നാകരന്റെ പാപങ്ങള് പങ്കുവെയ്ക്കുമോ എന്ന് ചോദിച്ച മഹര്ഷിമാരുടെ ചോദ്യത്തിന് അവളുടെ മറുപടി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം മാറ്റിമറിച്ചു.
“താന് താന് നിരന്തരം ചെയ്യുന്ന കര്മങ്ങള് താന് താനനുഭവിച്ചീടുക” എന്ന മഹത്തായ സിദ്ധാന്തം അവളുടെ വാക്കുകളിലൂടെയാണ് വന്നത്. ഇതിലൂടെ രത്നാകരന്റെ ധാര്മ്മികബോധം ഉണര്ന്നുവന്നത്.
ഈ സംഭാഷണം രത്നാകരനെ തപസിനും ആത്മബോധത്തിനും പ്രേരിപ്പിച്ചു, അവനെ വാല്മീകിയാക്കി മാറ്റി. വാല്മീകിയെന്ന മഹര്ഷിയുടെ ഉല്പത്തിയുടെ പിന്നിലെ ഈ സ്ത്രീത്വത്തെ, അവളുടെ ധാര്മ്മികബോധത്തെ, അവളുടെ സത്യസന്ധതയെ, ആ വലിയ മഹര്ഷി പലപ്പോഴും പരാമര്ശിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിലും, ആധ്യാത്മികതയുടെ ആലംബനമായിരുന്നു.
സമകാലിക പ്രാധാന്യം
ഇന്നത്തെ സമൂഹത്തില്, കുടുംബബന്ധങ്ങളും വിവാഹജീവിതവും നിലനിര്ത്തുന്നതിനുള്ള ധാര്മ്മികബോധത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം കൂടുതല് പ്രസക്തമാണ്. വാല്മീകിയുടെ ഭാര്യയുടെ ചിന്തകളും സമീപനങ്ങളും നമുക്കും ഒരു പാഠമാണ്.
അവര് പറയുന്ന “മാനിഷാദ” (അരുത് കാട്ടാളാ…) എന്ന ശബ്ദം ഇന്ന് വിവാഹമോചനം, കുടുംബഛിദ്രം എന്നിവ തടയാന് സഹായകമാകുന്ന ഒരു പ്രബോധനം ആണ്.
മറ്റൊരു ജീവിതത്തിലും, നമ്മുടെ ജീവിതങ്ങളില് പ്രതിസന്ധികളിലും, ധാര്മ്മികമായ മാര്ഗ്ഗത്തിലൂടെ മുന്നോട്ട് പോവാന് അവള് നമ്മെ പ്രചോദിപ്പിക്കുന്നു.